VOLTIO

voltio (esp., gall.), vóltio (port. eur.), volt (esp., fr., cat., gall., port. br., it., rum., ing., eusk., ch.), فُلْط /fulṭ/ (ár.).

Referente inicial

Término metonímico que procede del ingl. volt, y este de A. Volta (1745-1827), científico italiano, pionero en trabajos con células electrolíticas. La unidad se propuso por primera vez en 1861 por Sir Charles Bright y Latimer Clark; el nombre sugerido para la unidad fue ohma pero se renombró voltio dos años después. Se recomienda el uso de volt. Químico y físico italiano (1745-1827) que descubrió el metano e inventó la pila eléctrica. Desde 1881 la unidad de fuerza electromotriz del Sistema Internacional de Unidades fue nombrada voltio en su honor.

Acepciones

1. m. Fís. Unidad de potencial eléctrico y fuerza electromotriz equivalente a la diferencia de potencial eléctrico que hay entre dos puntos de un hilo conductor, que transporta una corriente constante de 1 amperio, cuando la potencia disipada entre estos puntos es de 1 vatio. (Símb. V). (esp., cat., gall., port., fr., it., rum., ing., eusk., ch.).


ESP. Es una pila de nueve voltios.
ING. It is a nine-Volt battery.
PORT. É uma bateria de nove vóltios.
IT. È una pila da nove volt.
FR. Il s'agit d'une pile de neuf volts.
RUM. Aceasta este o baterie de nouă volți.
EUSK. Bederatzi volteko pila bat da.
CH. Jedná se o baterii s devíti volty.

Doc Hist

ESP. (apud MagnolM). Con la carga de un culombio producen un voltio (c 1870 –1905, Echegaray, José, Ciencia popular).

...